Next track visits:
---
Next track visits:
---
Bezoekersverslag van Nurburgring-forum (www.Nurburgring.nl) :
Vraag me wat voor auto ik rij en mijn antwoord is: een zwarte, zo-een waar een hoop in kan en ruimte genoeg heeft voor een grote hond in de achterbak.
Vraag me hoe hard ik rij en mijn antwoord is niet harder dan 120. Ik heb een hekel aan boetes, van dat geld ga ik liever shoppen.
Ik ben een vrouw en denk alleen maar aan mijn auto als het tijd is om te tanken, als het tijd is voor de APK of als hij het niet doet.
Het is wel zo dat ik altijd degene ben die rijdt. Als er iemand anders in mijn auto rijdt met mij ernaast, vind ik toch dat ik het beter kan.
Ik mis dan de controle.
Ik werd uitgenodigd door een goede vriend om een kort weekend mee te gaan om hard te gaan rijden op de Ring.
Omdat een weekend Eiffel met prachtig weer in het vooruitzicht, prettig gezelschap en hard rijden best stoer is, wilde ik maar al te graag aan de uitnodiging gehoor geven.
Ik stelde me voor dat we hard gingen rijden, ik had begrepen dat er nogal wat bochten in de weg zaten maar verder wist ik weinig wat ik kon verwachten.
Blij vertelde ik aan mijn familie wat ik ging doen met koninginnedag en was verrast dat mijn moeder wist wat de Ring was.
Zelfs mijn oma van 91 vertelde dat ze vroeger samen met mijn opa wat rondes had gereden in een Ford Taunus. Had ik toch iets gemist.
Ik hoorde pas van het bestaan toen de vriend vertelde over zijn uit-de-hand-gelopen hobby.
Goed, op zondagochtend vertrokken we naar Duitsland. In Nederland nog netjes aan de snelheid gehouden, maar eenmaal de grens over zette de vriend zijn voet op het gas. Dat was wel even wennen voor een 120 rijder als ik, maar wel acceptabel. Paste ook prima bij de auto waarin we reden, een zwarte Alpha Romeo.
Langzaamaan kreeg ik het donkerbruine vermoeden dat de motorinhoud iets was waar een hoop mannen erg blij van zouden worden. Maar wat dat precies was?
De vriend koos een mooie route uit om bij de Ring te komen en ik genoot met volle teugen... Het beloofde een goed weekend te worden.
We kwamen aan bij Adenau . Een hoop motoren stonden bij een eettentje op een parkeerplaats en de vriend vertelde me dat we, om een stuk af te snijden richting pension,
de helft van de Ring zouden nemen. Ik vond het allemaal prima, ik keek mijn ogen uit.
We gingen een poortje door en moesten even wachten voordat we de Ring op konden rijden. Uit een scherpe bocht kwamen wat auto's en motoren aanscheuren.
Best hard naar mijn idee, maar goed, het is de Ring, daar moet je hard rijden.
We konden !!
De vriend gaf gas en ik probeerde te kijken wat hij deed en hoe we reden. Dat leek me namelijk wel indruk maken; interessante vragen stellen over hoe je het best een bocht kan maken, waar je nog meer op moet letten, welke regels er gelden enz.
Zover ben ik alleen niet gekomen. De vriend blééf gas geven, we gingen steeds harder. Haalden andere auto's en motoren in en ik kon niets meer zeggen.
Het asfalt was zo zwart van de bandensporen, de lucht zo blauw en de omgeving zo groen. Nog harder gingen we.
De heuvel op en wat daarna zou komen, ik wist het niet. Ik wist alleen dat als ik de auto zou besturen ik af zou remmen omdat ik niet wist hoe de weg zich zou vervolgen.
Maar de vriend remde niet. Hij bleef gas geven. Hij kent de Ring op zijn duimpje. Stuurt in op het juiste moment, remt op de goede plek en geeft gas zodra het kan.
Ik wist niet waar ik moest kijken. We gingen reden omhoog, omlaag, schuin door de bocht, de banden piepten en de moter brulde. Al snel brak het zweet me uit en kreeg ik klamme handen. Mijn mondhoeken krulden omhoog en ik wilde zeggen wat ik er van vond. Maar de woorden kon ik niet vinden.
Ik twijfelde: ik reed niet zelf, had geen controle over wat er gebeurde. Aan de andere kant wist ik dat de vriend heel goed wist waar hij mee bezig was.
Ik besloot het los te laten en het maar te laten gebeuren.
Ik voelde het in mijn buik als we heuvel op, heuvel af gingen. Zag van zo dichtbij hoe motoren overhelden en de vonken van hun pak afkwamen als ze met hun knie het asfalt raakten. Ik hoorde het piepen van de banden. Ik zag hoe we op de baan bleven na het nemen van een scherpe bocht. Ik voelde hoe ik in de stoel werd gedrukt als de vriend gas bijgaf.
En in de carousselbocht hoorde ik in gedachten mijn oma zeggen dat ze dat de mooiste bocht vond.
We waren er nog niet. Weer een stuk hard, dan weer met snelle bochten en inhalen van andere auto's. De vriend leefde zich uit en ik leefde met hem mee uit.
En toen was het voorbij. Nog een lang recht stuk en we verlieten de ring.
Geweldig! Ik probeerde op een normale toon te vertellen dat ik genoten had, maar dat lukte denk ik niet echt goed. Zo indrukwekkend, zo gaaf, ik had er geen woorden voor. Volgens mij piepte ik iets van "helemaal goed" maar dat weet ik niet meer.
En nu nog, een week later, kan ik moeilijk benoemen hoe het was. Een ervaring die je zeker een keer mee moet maken, op en top genieten!!
Die eerste dag hebben we nog twee rondes gereden. Maar het was zo druk dat het niet echt leuk meer was. We zijn op verschillende plekken langs de Ring gaan zitten.
En daar kon ik zien waar je op moet letten, wat de regels zijn, hoe alles loopt en hoe je kunt zien of iemand rijdt met zijn gevoel en verstand of alleen maar stoer probeert te doen. De vriend vertelde van alles en gaf geduldig antwoord op mijn vragen.
De tweede dag stonden we al vroeg weer klaar en hebben we nog heel wat rondes kunnen rijden. Tussendoor wat mooie plekken langs de baan bezocht, foto's gemaakt en genoten van het prachtige weer. Geklets met de kennissen van de vriend. Het was geweldig, die eerste keer. Elke keer als ik eraan terug denk moet ik in mijzelf lachen.
Zo'n bijzondere ervaring smaakt naar meer! Gelukkig staat het volgende weekend al gepland, in juni mag ik weer mee!
De auto is een Alpha Romeo GTA 3,2 V6 24 V. Het donkerbruine vermoeden is veranderd in de wetenschap dat de mensen die elkaar kennen van de Ring, vaak elkaars namen vergeten maar des te beter weten in welke auto ze rijden!
Mijn auto is nog steeds een zwarte, goed voor de boodschappen en de hond. Maar ik begrijp nu iets beter waarom mensen graag hard rijden.
En zoals dat op de Ring gebeurd: op en top genieten.
Een dankjewel voor de vriend die me een geweldige ervaring heeft bezorgd!
Groetjes van Manuela
(c) Geux 2009 / 2010 - 75v6.nl - 147gta.nl - 147gta.com
Alfa Romeo 156 GTA - Lurcy Levis (2009)
Alfa Romeo 75 3.0 V6 QV - Nordschleife (2008)
ex - Alfa Romeo 147 GTA - Nordschleife (2006)
Alfa Romeo 156 3.0 V6 24V Q2
Alfa Romeo 147 GTA 3.2 V6 24V Q2 - Nordschleife (2010)
Mercedes Benz Vito 120CDI Aut. (May. 21st 2011)